استانداردهای حسابداری ، مجموعه از قواعد و استانداردهایی است که برای حسابداران تعریف شده است که هر کدام از آنها دارای اهداف مختلفی است. همچنین دامنه کاربرد آن ها با هم متفاوت است. این  standard ها در مجموع 42 مورد است. ما تک تک آن ها را برای شما به صورت خلاصه آورده ایم که میتوانید برای مطالعه کامل هر کدام ، فایل  pdf  آن را دانلود کنید. همچنین در مقاله ای دیگر کدینگ حسابداری را شرح داده ایم که میتوانید مطالعه کنید. پس با بیلان مهر همراه باشید.

استانداردهای حسابداری شماره 1 – ارائه صورت های مالی

اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﻣﺒﻨﺎی اراﺋﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻋﻤﻮﻣﯽ را ﻣﻘﺮر ﻣـﯽ ﮐﻨـﺪ ﺗـﺎ از ﻗﺎﺑـﻞ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﻮدن آن ﺑﺎ ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ دوره ﻫﺎی ﻗﺒﻞ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری و ﻧﯿﺰ ﺑـﺎ ﺻـﻮرﺗﻬﺎی ﻣـﺎﻟﯽ ﺳﺎﯾﺮ واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد. اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، اﻟﺰاﻣـﺎ ت ﮐﻠـﯽ در ﺑـﺎر ه اراﺋـﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ، رﻫﻨﻤﻮدﻫﺎﯾﯽ درﺑﺎره ﺳﺎﺧﺘﺎر و ﺣﺪاﻗﻞ اﻟﺰاﻣﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﺘـﻮای آﻧﻬـﺎ را تعیین میکند.

واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ استانداردهای حسابداری را در ﺗﻬﯿﻪ و اراﺋﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﺻـﺪ ﻋﻤـﻮﻣﯽ ﺑـﺮ اﺳـﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺑﮑﺎر ﮔﯿﺮد. ﺳﺎﯾﺮ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﺣﺴﺎﺑﺪاری، اﻟﺰاﻣﺎت ﺷﻨﺎﺧﺖ، اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی و اﻓﺸﺎی ﻣﻌـﺎﻣﻼت و ﺳـﺎﯾﺮ

روﯾﺪادﻫﺎی ﺧﺎص را ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.

برای دانلود فایل پی دی اف این استاندارد و مطالعه آن به صورت کامل بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

صورت جریان‌های نقدی

اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎﻧﻬﺎی ﻧﻘﺪی واﺣﺪ ﺗﺠﺎری، در ﻓﺮاﻫﻢ آوردن ﻣﺒﻨﺎﯾﯽ ﺑـﺮای ارزﯾـﺎﺑﯽ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری در اﯾﺠﺎد ﻧﻘﺪ و ﻣﻌﺎدﻟﻬﺎی ﻧﻘﺪ و ﻧﯿﺎزﻫﺎی واﺣﺪ ﺗﺠﺎری در اﺳـﺘﻔﺎده از ﺟﺮﯾﺎﻧﻬﺎی ﻧﻘﺪی ﻣﺰﺑﻮر، ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ. اﺗﺨﺎذ ﺗﺼـﻤﯿﻤﺎت اﻗﺘﺼﺎدی ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن، ﻣﺴﺘﻠﺰم ارزﯾﺎﺑﯽ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ واﺣﺪ ﺗﺠـﺎری در اﯾﺠـﺎد ﻧﻘـﺪ ﻣﻌﺎدﻟﻬﺎی ﻧﻘﺪ و زﻣﺎﻧﺒﻨﺪی و اﻃﻤﯿﻨﺎن از اﯾﺠﺎد آن اﺳﺖ.

ﻫﺪف اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﺗﺪوﯾﻦ اﻟﺰاﻣﺎﺗﯽ ﺑﺮای اراﺋﻪ اﻃﻼﻋﺎت درﺑﺎره ﺗﻐﯿﯿـﺮات ﺗـﺎرﯾﺨﯽ ﻧﻘـﺪ و ﻣﻌﺎدﻟﻬﺎی ﻧﻘﺪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری از ﻃﺮﯾﻖ ﺻﻮرت ﺟﺮﯾﺎﻧﻬﺎی ﻧﻘﺪی اﺳﺖ ﮐـﻪ در آن، ﺟﺮﯾﺎﻧﻬـﺎی ﻧﻘﺪی ﻫﺮ دوره ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ، ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری و ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی ﻣﯽ ﺷﻮد.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف این استانداردهای حسابداری بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

درآمد عملیاتی

بناﺑﺮ ﺗﻌﺮﯾﻒ اراﺋﻪ ﺷﺪه در ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻧﻈﺮی ﮔﺰارﺷﮕﺮی ﻣﺎﻟﯽ ، درآﻣﺪ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از اﻓﺰاﯾﺶ در ﺣﻘﻮق ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺑﺠﺰ ﻣﻮاردی ﮐـﻪ ﺑـﻪ آورده ﺻـﺎﺣﺒﺎن ﺳـﺮﻣﺎﯾﻪ ﻣﺮﺑـﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻣﻔﻬـﻮم درآﻣـﺪ، ﻫـﺮ دو ﮔـﺮوه ” درآﻣـﺪ ﻋﻤﻠﯿـﺎﺗﯽ “ و ” درآﻣـﺪ ﻏﯿﺮﻋﻤﻠﯿـﺎﺗﯽ “ را در ﺑﺮﻣﯽ ﮔﯿﺮد. درآﻣـﺪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﻋﺒـﺎرت از درآﻣﺪی اﺳﺖ ﮐـﻪ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی اﺻﻠﯽ و ﻣﺴﺘﻤﺮ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽ ﮔﺮدد و ﺑﺎ ﻋﻨﺎوﯾﻦ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﻓﺮوش ، ﺣﻖ اﻟﺰﺣﻤﻪ ، ﺳﻮد ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺷﺪه ، ﺳﻮد ﺳﻬﺎم و ﺣﻖ اﻣﺘﯿﺎز ﻣﻮرد اﺷﺎره ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد.

مبحث اﺻﻠﯽ در ﺣﺴﺎﺑﺪاری درآﻣﺪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﻋﻤﺪﺗﺎً ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﺗﻌﯿﯿﻦ زﻣﺎن ﺷﻨﺎﺧﺖ درآﻣـﺪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ اﺳﺖ . درآﻣﺪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺷﻮاﻫﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ وﻗﻮع ﯾـﮏ ﺟﺮﯾﺎن آﺗﯽ ورودی ﻣﻨﺎﻓﻊ اﻗﺘﺼﺎدی وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺟﺮﯾﺎن ﻣﻨﺎﻓﻊ اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ درآﻣﺪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﺑﻪ درون واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﻣﺤﺘﻤﻞ ﺑﺎﺷـﺪ و اﯾـﻦ ﻣﻨـﺎﻓﻊ را ﺑﺘـﻮان ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪ ای اﺗﮑﺎﭘﺬﯾﺮ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی ﮐﺮد.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف استانداردهای حسابداری شماره 3 بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

ذﺧﺎﯾﺮ، ﺑﺪﻫﯿﻬﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ و داراﯾﯿﻬﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ

استانداردهای حسابداری ﺷﻤﺎره 4 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ذﺧﺎﯾﺮ، ﺑﺪﻫﯿﻬﺎی اﺣﺘﻤـﺎﻟﯽ و داراﯾﯿﻬـﺎی احتمالی ﮐـﻪ در ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﯿﺮﻣﺎه 1385 ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪه اﺳـﺖ ﺟـﺎﯾﮕﺰﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 4 ﺑـﺎ ﻋﻨـﻮان ﺣﺴـﺎﺑﺪاری ﭘﯿﺸـﺎﻣﺪﻫﺎی اﺣﺘﻤـﺎﻟﯽ ﻣﺼـﻮب 1379 ﻣﯽ ﺷﻮد و اﻟﺰاﻣﺎت آن در ﻣﻮرد ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دوره ﻣﺎﻟﯽ آﻧﻬـﺎ از ﺗـﺎرﯾﺦ 1385/1/1 ﺑﻌﺪ از آن ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻻزم اﻻﺟﺮاﺳﺖ.

ﻋﻨﻮان ” ذﺧﺎﯾﺮ، ﺑﺪﻫﯿﻬﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ و داراﯾﯿﻬﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ“ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻋﻨـﻮان ﭘﯿﺸﺎﻣﺪﻫﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ“ ﺷﺪه اﺳﺖ.  در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺟﺪﯾﺪ ﺗﻌﺎرﯾﻔﯽ ﺑﺮای ذﺧﯿﺮه، ﺑﺪﻫﯽ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ و داراﯾﯽ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ اﻣﺎ در ﻗﺒﻠﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﯿﺸﺎﻣﺪ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه ﺑﻮد. در ﻗﺒﻠﯽ، اﯾﺠﺎد ﺑﺪﻫﯽ ﯾﺎ ﮐﺎﻫﺶ داراﯾﯽ در اﺛﺮ روﯾـﺪادﻫﺎی آﺗـﯽ ﺑـﻪ ﺳـﻪ ﮔـﺮوه ﻣﺤﺘﻤﻞ“، ” ﻣﻤﮑﻦ“ و ” ﺑﻌﯿﺪ“ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷـﺪه ﺑـﻮد. در ﺟﺪﯾـﺪ ﺗﻌﻬـﺪات ﻣﺤﺘﻤـﻞ در ﻗﺎﻟﺐ ” ذﺧﯿﺮه“ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺗﻌﻬﺪات ﻣﻤﮑـﻦ و ﺑﻌﯿـﺪ ﻧﯿـﺰ در زﻣـﺮه ” ﺑـﺪﻫﯿﻬﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ“ ﺗﻠﻘﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

استانداردهای حسابداری شماره 5 – رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه

اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 5 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان روﯾﺪادﻫﺎی ﺑﻌﺪ از ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺮازﻧﺎﻣـﻪ ﮐﻪ در ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﯿﺮﻣﺎه 1385 ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷـﺪه اﺳـﺖ ﺟـﺎﯾﮕﺰﯾﻦ اﺳـﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 5 ﺑﺎﻋﻨﻮان روﯾﺪادﻫﺎی ﺑﻌﺪ از ﺗـﺎرﯾﺦ ﺗﺮازﻧﺎﻣـﻪ ﻣﺼـﻮب 1379 ﻣـﯽ ﺷـﻮد و اﻟﺰاﻣﺎت آن در ﻣﻮرد ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دوره ﻣـﺎﻟﯽ آﻧﻬـﺎ از ﺗـﺎرﯾﺦ 1385/1/1 و ﺑﻌـﺪ از آن ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻻزم اﻻﺟﺮاﺳﺖ.

ﺗﻐﯿﯿﺮ اﺻﻠﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ استانداردهای حسابداری ﻗﺒﻠﯽ، ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﻮد ﺳﻬﺎم ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدی اﺳﺖ ﮐـﻪ در ﺑﻨـﺪﻫﺎی 10 و 11 اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮاﺳﺎس اﻟﺰاﻣﺎت ﻣﻨﺪرج در اﯾﻦ ﺑﻨﺪﻫﺎ، ﺳﻮد ﺳﻬﺎم ﻣﺼﻮب ﺑﻌﺪ از ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﯾﺎ ﺳﻮد ﺳﻬﺎم ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدی، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺪﻫﯽ در ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد.

هﺪف اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﻌﯿﯿﻦ اﻟﺰاﻣﺎت زﯾﺮ اﺳﺖ:

اﻟﻒ . ﻣﻮاردی ﮐﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﺑﺎﺑﺖ روﯾﺪادﻫﺎی ﺑﻌﺪ از ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﺗﻌﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد،

ب . اﻓﺸﺎی اﻃﻼﻋﺎت درﺑﺎره روﯾﺪادﻫﺎی ﺑﻌﺪ از ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﺗﺎ ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

گزارش عملکرد مالی

ﻫﺪف اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﻠﺰم ﮐﺮدن واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﺑﻪ اﻧﻌﮑﺎس ﻣﺸﺨﺺ و ﺑﺎرز ﺑﺮﺧﯽ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ درک اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣـﺎﻟﯽ از ﻋﻤﻠﮑـﺮد ﻣـﺎﻟﯽ واﺣـﺪ ﺗﺠﺎری ﻃﯽ ﯾﮏ دوره ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ و ﻣﺒﻨﺎﯾﯽ ﺟﻬﺖ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺎﻟﯽ و ﺟﺮﯾﺎﻧﻬﺎی ﻧﻘـﺪی آﺗﯽ ﺑﺮای آﻧﻬﺎ ﻓﺮاﻫﻢ آورد. ﯾﮏ ﺑﺨﺶ از واﺣﺪ ﺗﺠﺎری: ﺟﺰﺋﯽ از ﻋﻤﻠﯿﺎت و ﺟﺮﯾﺎﻧﻬﺎی ﻧﻘﺪی واﺣﺪ ﺗﺠﺎری اﺳـﺖ ﮐـﻪ از ﻟﺤـﺎظ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ و اﻫﺪاف ﮔﺰارﺷﮕﺮی ﻣﺎﻟﯽ، ﺑﻪ وﺿﻮح از ﺳﺎﯾﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ ﺑﺎﺷﺪ.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

استانداردهای حسابداری شماره 7

این استاندارد حذف گردیده و دیگر بیش از این مورد استفاده قرار نمیگیرد.

حسابداری موجودی مواد و کالا

ﻣﻮﺟﻮدی ﻣﻮاد و ﮐﺎﻻ، ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه ای از داراﯾﯿﻬﺎی ﺑﺴﯿﺎری از واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری را ﺗﺸـﮑﯿﻞ ﻣﯽ دﻫﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، ارزﺷﯿﺎﺑﯽ و اﻧﻌﮑﺎس ﻣﻮﺟﻮدی ﻣﻮاد و ﮐﺎﻻ اﺛﺮ ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺘﯽ در ﺗﻌﯿﯿﻦ و اراﺋـه وﺿﻌﯿﺖ ﻣﺎﻟﯽ و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺎﻟﯽ واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری دارد. ﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﻧﺤﻮه ارزﺷﯿﺎﺑﯽ و اﻧﻌﮑﺎس ﻣﻮﺟﻮدی ﻣﻮاد و ﮐﺎﻻ در ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ را ﺗﺸﺮﯾﺢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻣﻮارد زﯾﺮ را درﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮد:

• ﮐﺎر در ﺟﺮﯾﺎن ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﭘﯿﻤﺎﻧﻬﺎی ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت رﺟﻮع ﺷﻮد ﺑﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 9 ﺑﺎ ﻋﻨﻮانﺣﺴﺎﺑﺪاری ﭘﯿﻤﺎﻧﻬﺎی ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت
• اﺑﺰارﻫﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪ
• ﻣﻮﺟﻮدی ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺟﻨﮕﻠﯽ و ﻣﻌﺪﻧﯽ در ﻣﻮاردی ﮐﻪ اﯾﻦ اﻗﻼم در ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧـﺎﻟص ارزش ﻓﺮوش اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی ﻣﯽ ﺷﻮد
• ﺗﻮﻟﯿﺪات ﮐﺸﺎورزی در زﻣﺎن ﺑﺮداﺷﺖ و داراﯾﯿﻬﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﻏﯿﺮﻣﻮﻟـﺪ ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿـﺖ ﮐﺸﺎوزی(رﺟﻮع ﺷﻮد ﺑﻪ استانداردهای حسابداری ﺷﻤﺎره 26 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ”ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی ﮐﺸﺎورزی“)

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

حسابداری پیمان‌های بلندمدت

ﻫﺪف اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﺠﻮﯾﺰ ﻧﺤﻮه ﺣﺴﺎﺑﺪاری درآﻣﺪﻫﺎ و ﻫﺰﯾﻨـﻪ ﻫـﺎی ﻣـﺮﺗﺒﻂ ﺑـﺎ ﭘﯿﻤﺎﻧﻬـﺎی ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت در ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎر اﺳﺖ . ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻣﺎﻫﯿـﺖ ﻓﻌﺎﻟﯿـﺖ ﻣﻮﺿـﻮع ﭘﯿﻤﺎﻧﻬـﺎی ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت ، ﺗﺎرﯾﺦ ﺷﺮوع ﭘﯿﻤﺎن و ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﮑﻤﯿﻞ آن ﻣﻌﻤﻮﻻً در دوره ﻫﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﻣﺘﻔـﺎوﺗﯽ ﻗـﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، ﻣﺴﺌﻠﻪ اﺻﻠﯽ در ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﭘﯿﻤﺎﻧﻬﺎی ﺑﻠﻨﺪﻣـﺪت ، ﺗﺨﺼـﯿﺺ درآﻣـﺪﻫﺎ و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎی ﭘﯿﻤﺎن ﺑﻪ دوره ﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در آن دوره ﻫﺎ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﻣﻮﺿﻮع ﭘﯿﻤﺎن اﺟﺮا ﻣﯽ ﺷﻮد. اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪاردهای حسابداری ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﻨﺪرج در ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻧﻈﺮی ﮔﺰارﺷﮕﺮی ﻣﺎﻟﯽ را ﺟﻬـﺖ ﺗﻌﯿـﯿﻦ زﻣﺎن ﺷﻨﺎﺧﺖ درآﻣﺪ و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎی ﭘﯿﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻗﻼم ﺻﻮرت ﺳﻮد و زﯾﺎن ﺑﮑﺎر ﻣﯽ ﮔﯿـﺮد.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

استانداردهای حسابداری شماره 10 – حسابداری کمک‌های بلاعوض دولت

ﮐﻤﮑﻬﺎی ﺑﻼﻋﻮض دوﻟﺖ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﺗﺮﻏﯿﺐ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﯾـﺎ ﮐﻤـﮏ ﺑـﻪ آن ﺟﻬـﺖ اﻧﺠـﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻣﺼﺎﻟﺢ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﯾﺎ اﻗﺘﺼﺎدی ﺿـﺮورت دارد. ﮐﻤﮑﻬـﺎی ﺑﻼﻋـﻮض دوﻟﺖ ﻃﯿﻒ ﮔﺴﺘﺮده ای را درﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد و ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﺳﯿﺎﺳـﺘﻬﺎی دوﻟـﺖ و ﯾـﺎ وﺿـﻊ ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﻣﻘﺮرات ﺟﺪﯾﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ ﯾﺎﺑـﺪ. اﻋﻄـﺎی ﮐﻤﮑﻬـﺎی ﺑﻼﻋـﻮض دوﻟـﺖ دارای ﺷـﺮاﯾﻂ ﻣﺘﻌﺪدی از ﺟﻤﻠﻪ رﻋﺎﯾﺖ ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ، وﺟﻮد ﺑﻮدﺟﻪ ﻣﺼـﻮب ، اﻧﺠـﺎم ﺗﺸـﺮﯾﻔﺎت  ﻻزم ﺟﻬﺖ درﯾﺎﻓﺖ ، ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ ﻣﺨﺎرج اﻧﺠﺎم ﺷﺪه از ﻣﺤﻞ ﮐﻤﮑﻬﺎی درﯾﺎﻓﺘﯽ و ﻧﺤﻮه ﺗﺴـﻮﯾﻪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس ، از درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻤﮏ و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ وﺻﻮل آن اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

دارایی‌های ثابت مشهود

اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 11 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان داراﯾﯿﻬﺎی ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺸﻬﻮد ﮐﻪ در ﺗـﺎرﯾﺦ 1386/4/30 ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 11 ﻗﺒﻠﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد و اﻟﺰاﻣﺎت آن در ﻣﻮرد ﺻـﻮرﺗﻬﺎی ﻣـﺎ ﻟﯽ ﮐـﻪ دوره ﻣـﺎﻟﯽ آﻧﻬـﺎ از ﺗﺎرﯾﺦ 1386/1/1 و ﺑﻌﺪ از آن ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻻزم اﻻﺟﺮاﺳﺖ.

اﺟﺰای ﺑﻬﺎی ﺗﻤﺎم ﺷﺪه داراﯾﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺸﻬﻮد ﺷﺎﻣﻞ ﺑـﺮآورد اوﻟﯿـﻪ ﻣﺨـﺎرج ﭘﯿـﺎده ﺳـﺎزی و ﺑﺮﭼﯿﺪن داراﯾﯽ و ﺑﺎزﺳﺎزی ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ آن از ﺑﺎﺑﺖ ﺗﻌﻬﺪی اﺳـﺖ ﮐـﻪ در زﻣـﺎن ﺗﺤﺼـﯿﻞ داراﯾﯽ ﺗﻘﺒﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد. در زﻣﺎن ﺗﺤﺼﯿﻞ داراﯾﯽ، اﯾﻦ ﻣﺨﺎرج و ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑـﺎ آن ﺑﺮاﺳـﺎس ارزش ﻓﻌﻠﯽ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻗﺒﻠﯽ از ﺑﺎﺑﺖ ﻣﺨﺎرج ﻣﺰﺑﻮر، ﻃﯽ ﻋﻤﺮ ﻣﻔﯿﺪ داراﯾﯽ، ذﺧﯿﺮه ﻻزم در ﺣﺴﺎﺑﻬﺎ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﯽ ﮔﺮدﯾﺪ.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف استانداردهای حسابداری  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

اﻓﺸﺎی اﻃﻼﻋﺎت اﺷﺨﺎص واﺑﺴﺘﻪ

اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 12 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان اﻓﺸﺎی اﻃﻼﻋﺎت اﺷﺨﺎص واﺑﺴﺘﻪ ﮐﻪ در ﺗﺎرﯾﺦ 1386/4/30 وﺳﻂ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 12 ﻗﺒﻠﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد و اﻟﺰاﻣﺎت آن در ﻣﻮرد ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دوره ﻣﺎﻟﯽ آﻧﻬﺎ از ﺗﺎرﯾﺦ 1386/1/1 و ﺑﻌﺪ از آن ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد ﻻزم اﻻﺟﺮاﺳﺖ.

واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل دوﻟﺖ ﮐﻪ اوراق ﺳﻬﺎم ﯾﺎ اوراق ﻣﺸـﺎرﮐﺖ آﻧﻬـﺎ ﺑـﻪ ﻋﻤـﻮم ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪه ﯾﺎ در ﺟﺮﯾﺎن ﻋﺮﺿﻪ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، درﺧﺼﻮص ﻣﻌﺎﻣﻼت ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ واﺣـﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً و ﻧﻪ از ﻃﺮﯾﻖ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﮔﺰارﺷﮕﺮ ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل دوﻟﺖ ﻣـﯽ ﺑﺎﺷـﺪ در داﻣﻨﻪ ﮐﺎرﺑﺮد اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪاردهای حسابداری ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

حسابداری مخارج تامین مالی

ﻫﺪف اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﺗﺠﻮﯾﺰ ﻧﺤﻮه ﻋﻤﻞ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﻣﺨﺎرج ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ اﺳﺖ . ﺑﺮاﺳﺎس اﯾـﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﻣﺨﺎرج ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻫﺰﯾﻨـﻪ دوره ﺷﻨﺎﺳـﺎﯾﯽ ﻣـﯽ ﺷـﻮد ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎی ﻣﻮاردی ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺨﺎرج ﺑﻪ ﺣﺴﺎب داراﯾﯽ واﺟﺪ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﯽ ﮔﺮدد.

موجودﯾﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻧﺪن آن ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﻓﺮوش ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺻﺮف دوره زﻣﺎﻧﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈـﻪ ای اﺳﺖ و ﻧﯿﺰ ﻣﺎﺷﯿﻦ آﻻت ﺗﻮﻟﯿﺪی ، ﺗﺄﺳﯿﺴﺎت ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻧﯿﺮو و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫـﺎﯾﯽ از داراﯾـﯽ واﺟﺪ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺳﺎﯾﺮ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬارﯾﻬﺎ و ﻣﻮﺟﻮدﯾﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﺒﺎً ﯾﺎ ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ﻫـﺎی دﯾﮕـﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺎدﯾﺮ زﯾﺎد و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻤﺮ در ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد، داراﯾﯽ واﺟﺪ ﺷﺮاﯾﻂ ﻧﯿﺴـﺖ داراﯾﯿﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﯾﺎ ﻓﺮوش آﻣـﺎده اﺳـﺖ ، ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان داراﯾﯽ واﺟﺪ ﺷﺮاﯾﻂ ﺗﻠﻘﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

نحوه ارائه دارایی‌های جاری و بدهی‌های جاری

ﺟﻤﻠﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻔﯿﺪی ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در ﺗﺤﻠﯿﻞ وﺿﻌﯿﺖ ﻣﺎﻟﯽ واﺣﺪﺗﺠﺎری ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﻣﻔﯿﺪ واﻗﻊ ﺷﻮد، اراﺋـﻪ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ داراﯾﯿﻬﺎی ﺟﺎری و ﺑﺪﻫﯿﻬﺎی ﺟـﺎری در ﺗﺮازﻧﺎﻣـﻪ اﺳﺖ . ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﻪ ﻣـﺎزاد داراﯾﯿﻬـﺎی ﺟﺎری ﺑﺮ ﺑﺪﻫﯿﻬﺎی ﺟﺎری ، ” ﺧﺎﻟﺺ داراﯾﯿﻬـﺎی ﺟـﺎری ﯾﺎ ” ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ در ﮔﺮدش“ و ﺑﻪ ﻣﺎزاد ﺑﺪﻫﯿﻬﺎی ﺟﺎری ﺑﺮ داراﯾﯿﻬﺎی ﺟﺎری ” ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺪﻫﯿﻬﺎی ﺟـﺎری اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﻮد.

از ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺧﯽ ، ﻫﺪف از ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی داراﯾﯿﻬﺎ و ﺑﺪﻫﯿﻬﺎ ﺑﻪ ” ﺟﺎری“ و ” ﻏﯿـﺮ ﺟـﺎری “ ، اراﺋـه ﻣﻌﯿﺎری ﺗﻘﺮﯾﺒﯽ از ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ، ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ آن در اﻧﺠـﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬـﺎی روزﻣـﺮه ﺑﺪون ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺎﻟﯽ اﺳﺖ . ﺑﺮﺧﯽ دﯾﮕﺮ، ﺑﻪ اﯾﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺑﺰاری ﺑﺮای ﺗﺸﺨﯿﺺ آن ﺣﺼﻪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ و ﺗﻌﻬﺪات واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﺮدش ﻣﺴﺘﻤﺮ دارد.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

استانداردهای حسابداری شماره 15 – حسابداری سرمایه‌گذاری‌ها

ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری در ﮐﻠﯿﻪ واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﺑﺎﯾﺪ ﻃﺒﻖ اﻟﺰاﻣﺎت اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد اﻧﺠﺎم ﺷﻮد. اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻧﺤﻮه ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری در واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﻓﺮﻋﯽ و واﺑﺴﺘﻪ در ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﺗﻠﻔﯿﻘﯽ را ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﻟﯿﮑﻦ درﺧﺼﻮص ﻧﺤﻮه ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬارﯾﻬﺎی ﭘﯿﺸﮕﻔﺘﻪ در ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری اﺻﻠﯽ ﮐﺎرﺑﺮد دارد ﻣﮕﺮ در ﻣﻮاردی ﮐﻪ در اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری در واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﻓﺮﻋﯽ و واﺑﺴﺘﻪ ﻧﺤﻮه ﻋﻤﻞ دﯾﮕﺮی ﺗﺠﻮﯾﺰ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.

ﯾﮏ واﺣﺪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬار را ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻟﺬا، اﯾﻦ اﺳـﺘﺎﻧﺪاردهای حسابداری ، در ﻣﻮرد ﮐﻠﯿﻪ واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬار، ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﻣﺎﻫﯿﺖ ، درﺻﺪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔـﺬاری و ﺣﺠﻢ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری آﻧﻬﺎ، ازﺟﻤﻠﻪ ﺷﺮﮐﺘﻬﺎی ﺗﺨﺼﺼﯽ ﺳـﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔـﺬاری ﮐـﺎرﺑﺮد دارد. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ، اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﺎﻧﻊ ﺗﺪوﯾﻦ رﻫﻨﻤﻮدﻫﺎی وﯾﮋه ﺑﺮای ﺻﻨﺎﯾﻊ و ﮔﺮوﻫﻬﺎی واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﺧﺎص ﺑﺎ رﻋﺎﯾﺖ اﺻﻮل ﮐﻠﯽ ﻣﻨﺪرج در اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻧﯿﺴﺖ .

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

آثار تغییر در نرخ ارز

اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 16 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان آﺛﺎر ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﻧﺮخ ارز ﮐﻪ در ﺗﺎرﯾﺦ 1391/9/22 ﺗﻮﺳـﻂ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴـﺎﺑﺪاری ﺷـﻤﺎره 16 ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺗﺴﻌﯿﺮ ارز ﻣﯽ ﺷﻮد و اﻟﺰاﻣﺎت آن در ﻣﻮرد ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دوره ﻣﺎﻟﯽ آﻧﻬـﺎ از ﺗﺎرﯾﺦ 1391/1/1 و ﺑﻌﺪ از آن ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻻزم اﻻﺟﺮاﺳﺖ.

در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺮای ﺗﻌﯿﯿﻦ روش ﺗﺴﻌﯿﺮ، ”واﺣـﺪ ﻣﺴـﺘﻘﻞ ﺧـﺎرﺟﯽ “ از ”ﻋﻤﻠﯿـﺎت ﺧـﺎرﺟﯽ ﻻﯾﻨﻔﮏ از ﻋﻤﻠﯿﺎت واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﮔﺰارﺷﮕﺮ“ ﺗﻔﮑﯿﮏ ﺷﺪه ﺑﻮد. اﯾﻦ ﺗﻔﮑﯿﮏ در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺟﺪﯾـﺪ وﺟﻮد ﻧﺪارد اﻣﺎ ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺮای ﺗﺸﺨﯿﺺ ﯾﮏ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان واﺣﺪ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺧﺎرﺟﯽ“ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه ﺑﻮد در اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺮای ﺗﺸﺨﯿﺺ واﺣﺪ ﭘـﻮل ﻋﻤﻠﯿـﺎﺗﯽ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

دارایی‌های نامشهود

اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 17 ﺑﺎ ﻋﻨـﻮان داراﯾﯿﻬـﺎی ﻧﺎﻣﺸـﻬﻮد ﮐـﻪ در ﺗـﺎرﯾﺦ 1386/4/30 ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 17 ﻗﺒﻠﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 7 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﻣﺨﺎرج ﺗﺤﻘﯿـﻖ و ﺗﻮﺳـﻌﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد و اﻟﺰاﻣﺎت آن در ﻣﻮرد ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دوره ﻣﺎﻟﯽ آﻧﻬﺎ از ﺗﺎرﯾﺦ 1386/1/1  ﺑﻌﺪ از آن ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻻزم اﻻﺟﺮاﺳﺖ.

در اﺳﺘﺎﻧﺪاردهای ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﻗﺒﻠﯽ، داراﯾﯽ ﻧﺎﻣﺸﻬﻮد ﺑﻪ ﯾﮏ داراﯾﯽ ﻏﯿﺮﭘﻮﻟﯽ و ﻓﺎﻗﺪ ﻣﺎﻫﯿـﺖ ﻋﯿﻨـﯽ اﻃﻼق ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﺋﺰ ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی زﯾﺮ ﺑﺎﺷﺪ:

• ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺳﺘﻔﺎده در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﯾﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺎﻻﻫﺎ ﯾﺎ ﺧﺪﻣﺎت ، اﺟـﺎره ﺑـﻪ دﯾﮕـﺮان ﯾـﺎ ﺑـﺮای ﻣﻘﺎﺻﺪ اداری ﺗﻮﺳﻂ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﻧﮕﻬﺪاری ﺷﻮد
• ﺑﺎ ﻗﺼﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻃﯽ ﺑﯿﺶ از ﯾﮏ دوره ﻣﺎﻟﯽ ﺗﻮﺳﻂ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺷـﺪه ﺑﺎﺷـﺪ . در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺟﺪﯾﺪ، ﻫﺮ دو ﻣﻌﯿﺎر ﻣﺰﺑﻮر ﺣﺬف ﺷﺪه اﺳﺖ.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

صورت‌های مالی جداگانه

ﻫﺪف اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﺗﺠﻮﯾﺰ اﻟﺰاﻣﺎت ﺣﺴﺎﺑﺪاری و اﻓﺸﺎ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺳـﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔـﺬاری در واﺣـﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﻓﺮﻋﯽ، ﻣﺸﺎرﮐﺘﻬﺎی ﺧﺎص و واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری واﺑﺴﺘﻪ، ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻬﯿﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﺟﺪاﮔﺎﻧـﻪ ﺗﻮﺳﻂ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری اﺳﺖ.

ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ، ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ اراﺋﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ اﻟﺰاﻣﺎت اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری در واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﻓﺮﻋﯽ، واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری واﺑﺴﺘﻪ و ﻣﺸﺎرﮐﺘﻬﺎی ﺧﺎص را ﺑﻪ ﺑﻬﺎی ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﭘﺲ از ﮐﺴﺮ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﮐﺎﻫﺶ ارزش اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻣﺒﻠﻎ ﺗﺠﺪﯾﺪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﺤﻮه ﻋﻤﻞ ﻣﺠﺎز ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری 15 ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬارﯾﻬﺎ ﯾﺎ در ﻣﻮاردی ﺧﺎص ﻃﺒﻖ ﺑﻨﺪﻫﺎی 13 ،12 و 14، ﺑﻪ ارزش ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﮔﺰارش ﮐﻨﺪ.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

ترکیب‌های تجاری

اﺳﺘﺎﻧﺪاردهای ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 19 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺗﺮﮐﯿﺒﻬﺎی ﺗﺠﺎری ﮐﻪ در ﺗﯿﺮﻣﺎه 1385 ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺠﻤـﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤـﺎره 19 ﻗﺒﻠﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد و اﻟﺰاﻣﺎت آن در ﻣﻮرد ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دوره ﻣﺎﻟﯽ آﻧﻬﺎ از ﺗـﺎرﯾﺦ 1385/1/1 و بعد از آن شروع می شود لازم الاجرا است.

در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﺠﺪﯾﺪﻧﻈﺮ ﺷﺪه، ﺳﻬﻢ اﻗﻠﯿﺖ ﺑﺮاﺳـﺎس ارزش ﻣﻨﺼـﻔﺎﻧﻪ ﺧـﺎﻟﺺ داراﯾﯿﻬـﺎی ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﯿﺺ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﻓﺮﻋﯽ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد. در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻗﺒﻠﯽ، ﺳﻬﻢ اﻗﻠﯿﺖ ﺑﺮاﺳـﺎس ﻣﺒﻠﻎ دﻓﺘﺮی ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ.  ﻣﺎزاد ﺳﻬﻢ واﺣﺪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﻨﻨﺪه از ﺧﺎﻟﺺ ارزش ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ داراﯾﯿﻬﺎ و ﺑﺪﻫﯿﻬﺎی ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﯿﺺ واﺣﺪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺷﺪه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﻬﺎی ﺗﻤﺎم ﺷﺪه، ﺑﯿﻦ داراﯾﯿﻬﺎی ﻏﯿﺮﭘﻮﻟﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ارزش ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﺴﻬﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان درآﻣﺪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻧﻤـﯽ ﮔـﺮدد. ﺑـﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿـﺐ ﺳﺮﻗﻔﻠﯽ ﻣﻨﻔﯽ و ﻧﺤﻮه ﺣﺴﺎﺑﺪاری آن در اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺬف ﺷﺪه اﺳﺖ.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

استاندارد 20 – سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری وابسته و مشارکت‌های خاص

ﻫﺪف اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﺗﺠﻮﯾﺰ ﻧﺤﻮه ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺳـﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔـﺬاری در واﺣـﺪﻫﺎی ﺗﺠـﺎری واﺑﺴـﺘﻪ و ﺗﻌﯿـﯿﻦ اﻟﺰاﻣﺎت ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮی روش ارزش وﯾﮋه در ﺣﺴـﺎﺑﺪاری ﺳـﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔـﺬاری در واﺣـﺪﻫﺎی ﺗﺠـﺎری واﺑﺴـﺘ ﻣﺸﺎرﮐﺘﻬﺎی ﺧﺎص اﺳﺖ. اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪاردهای حسابداری، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻤﺎم واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ دارای ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺸﺘﺮک ﯾﺎ ﻧﻔﻮذ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺑﺮ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﭘﺬﯾﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

روش ارزش وﯾﮋه روش ﺣﺴﺎﺑﺪاری اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس آن، ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری در اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺑﻬﺎی ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﭘﺲ از آن، ﺑﺎﺑﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺳﻬﻢ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬار از ﺧﺎﻟﺺ داراﯾﯿﻬﺎی ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﭘﺬﯾﺮ ﭘﺲ از ﺗﺤﺼﯿﻞ، ﺗﻌﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺳﻮد ﯾﺎ زﯾﺎن ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬار، ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻬﻢ آن از ﺳﻮد ﯾﺎ زﯾﺎن ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ و ﺳﺎﯾﺮ اﻗﻼم ﺳﻮد و زﯾﺎن ﺟﺎﻣﻊ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬار، ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻬﻢ آن از ﺳﺎﯾﺮ اﻗﻼم ﺳﻮد و زﯾﺎن ﺟﺎﻣﻊ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﭘﺬﯾﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

حسابداری اجاره‌ها

ﻫﺪف اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﺗﺠﻮﯾﺰ روﯾﻪ ﻫـﺎی ﺣﺴـﺎﺑﺪاری و اﻓﺸـﺎی ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﺑـﺮای اﺟـﺎره ﻫـﺎی ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ای و ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﺗﻮﺳﻂ اﺟﺎره دﻫﻨﺪه و اﺟﺎره ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ . اﺟﺎره اﺑﺰاری اﺳﺖ ﮐﻪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری از ﻃﺮﯾﻖ آن ﺣﻖ ﺧﺮﯾﺪ ﯾﺎ اﺳﺘﻔﺎده از داراﯾﯿﻬﺎ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽ آورد. در ﻗﺮاردادﻫﺎی اﺟﺎره ﺑﻪ ﺷﺮط ﺗﻤﻠﯿﮏ ، اﺟﺎره دﻫﻨﺪه ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ در ﺻﻮرت ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﻗﺮارداد ﺗﻮﺳﻂ اﺟﺎره ﮐﻨﻨﺪه ، ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ داراﯾﯽ ﻣﻮرد اﺟﺎره را در ﭘﺎﯾﺎن ﻣـﺪت اﺟﺎره ﺑﻪ وی اﻧﺘﻘﺎل دﻫﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﻟﺰاﻣﺎت اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد در ﻣﻮرد ﺣﺴـﺎﺑﺪاری ﻗﺮاردادﻫـﺎی اﺟﺎره ﺑﻪ ﺷﺮط ﺗﻤﻠﯿﮏ ﻧﯿﺰ ﮐﺎرﺑﺮد دارد.

اﻟﺰاﻣﺎت اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﮐﻠﯿﻪ اﺟﺎره ﻫﺎ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎی ﻣﻮارد زﯾﺮ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد:

• ﻗﺮاردادﻫﺎی اﺟﺎره ﺑﺮای اﮐﺘﺸﺎف ﯾﺎ ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻧﻔـﺖ ، ﮔـﺎز، ﺟﻨﮕـ ﻓﻠﺰات و ﺳﺎﯾﺮ ﺣﻘﻮق ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻌﺎدن
• ﻗﺮاردادﻫﺎی اﻋﻄﺎی ﻣﺠﻮز درﺧﺼـﻮص اﺳـﺘﻔﺎده از ﻣـﻮاردی ﻧﻈﯿـﺮ ﻓﯿﻠﻤﻬـﺎی ﺳـﯿﻨﻤﺎﯾﯽ و ﯾﺪﯾﻮﯾﯽ ، ﻧﻤﺎﯾﺸﻨﺎﻣﻪ ، ﺣﻖ اﺧﺘﺮاع ، ﺣﻖ ﺗﺄﻟﯿﻒ و ﻧﺮم اﻓﺰارﻫﺎی راﯾﺎﻧﻪ ای

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

گزارشگری مالی میان دوره‌ای

ﻫﺪف اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺤﺘﻮای ﮔﺰارش ﻣﺎﻟﯽ ﻣﯿﺎن دوره ای و ﺗﻌﯿﯿﻦ اﺻﻮل ﺷـﻨﺎﺧﺖ و اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی ﻗﺎﺑﻞ اﻋﻤﺎل در ﺗﻬﯿﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﯾﺎ ﻓﺸﺮده ﻣﯿﺎن دوره ای اﺳﺖ . ﮔﺰارش ﻣﺎﻟﯽ ﻣﯿﺎن دوره ای ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ و ﻗﺎﺑﻞ اﺗﮑﺎ، اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻔﯿﺪی در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺗﻮان ﮐﺴﺐ ﺳﻮد و اﯾﺠﺎد ﺟﺮﯾﺎﻧﻬﺎی ﻧﻘﺪی ، ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺎﻟﯽ و ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﺑﺮای ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاران ، اﻋﺘﺒﺎردﻫﻨﺪﮔﺎن ﺳﺎﯾﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽ آورد. در اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد اﻟﺰاﻣﺎت ﺧﺎﺻﯽ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺪام واﺣـﺪﻫﺎی ﺗﺠـﺎری ﻣﻠـﺰم ﺑـﻪ اﻧﺘﺸـﺎر ﮔﺰارش ﻣﺎﻟﯽ ﻣﯿﺎن دوره ای ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ زﻣﺎن ﺗﻬﯿﻪ و ﺗﻨﺎوب اﯾﻦ ﮔﺰارﺷﻬﺎ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻧﻤـﯽ ﺷـﻮد.

ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻣﺮاﺟﻊ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ، آن ﮔﺮوه از واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری را ﮐﻪ اوراق ﺳﻬﺎم ﯾﺎ اوراق ﻣﺸﺎرﮐﺖ آﻧﻬـﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﻮم ﻋﺮﺿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻣﻠﺰم ﺑﻪ ﺗﻬﯿﻪ و اراﺋﻪ ﮔﺰارش ﻣﺎﻟﯽ ﻣﯿﺎن دوره ای ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻦ اﺳـﺘﺎﻧﺪاردهای حسابداری ﺑﺮای ﮐﻠﯿﻪ واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﺧﺘﯿﺎری ﯾﺎ اﺟﺒﺎری ﮔﺰارش ﻣﺎﻟﯽ ﻣﯿﺎن دوره ای ﻣﻨﺘﺸر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﮐﺎرﺑﺮد دارد.

• دوره ﻣﯿﺎﻧﯽ : دوره ﻣﺎﻟﯽ ﮔﺰارﺷﮕﺮی ﮐﻮﺗﺎه ﺗﺮ از ﯾﮏ ﺳﺎل ﻣﺎﻟﯽ اﺳﺖ
• ﮔﺰارش ﻣﺎﻟﯽ ﻣﯿﺎن دوره ای : ﮔﺰارﺷﯽ ﺑﺮای ﯾﮏ دوره ﻣﯿﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐـﻪ ﺷـﺎﻣﻞ ﻣﺠﻤﻮﻋـﻪ ﮐﺎﻣـﻞ ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 1 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ” ﻧﺤﻮه اراﺋﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ “( ﯾـﺎ ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﻓﺸﺮده )ﻃﺒﻖ اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد اﺳﺖ
• ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﻓﺸﺮده : ﺣﺪاﻗﻞ ﺷﺎﻣﻞ ﺻـﻮرﺗﻬﺎی ﻣـﺎﻟﯽ اﺳﺎﺳـﯽ و ﮔﺰﯾـﺪه ای از ﯾﺎدداﺷـﺘﻬﺎی

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

حسابداری مشارکت‌های خاص

این اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﻣﺸﺎرﮐﺘﻬﺎی ﺧﺎص ﺷﺎﻣﻞ ﻧﺤﻮه اراﺋﻪ داراﯾﯿﻬﺎ، ﺑﺪﻫﯿﻬﺎ، درآﻣﺪﻫﺎ و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎی ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺧﺎص در ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣـﺎﻟﯽ ﻫـﺮ ﯾـﮏ از ﺷـﺮﮐﺎی ﺧـﺎص و ﺳـﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔـﺬاران ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﻧﻮع ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺧﺎص ، ﺑﮑﺎر رود.

ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺸﺘﺮک ، ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﮐﻨﺘﺮل ، راﺑﻄﻪ ای ﺑﺮای دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﺳﺖ . ﻫﺮ ﯾﮏ از ﺷﺮﮐﺎی ﺧﺎص ﺑﺮای دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد، ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺸﺘﺮک را ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ ﻣﻨـﺎﻓﻊ ﻣﺸـﺘﺮک اﻋﻤـﺎل ﻣـﯽ ﮐﻨـﺪ. ﻫﺮ ﺷﺮﯾﮏ ﺧﺎص ﮐﻪ در ﮐﻨﺘﺮل ﺳﻬﻢ دارد ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻘﺶ ﻓﻌـﺎﻟﯽ در ﺳﯿﺎﺳـﺘﻬﺎی ﻣـﺎﻟﯽ و ﻋﻤﻠﯿـﺎﺗﯽ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺧﺎص ، دﺳﺖ ﮐﻢ در ﺳﻄﺢ راﻫﺒﺮدﻫﺎی ﮐﻠﯽ ، اﯾﻔﺎ ﮐﻨﺪ. اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ ﺷﺮط ، ﻣﺎﻧﻊ ﻣـﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺧﺎص ﺗﻮﺳﻂ ﯾﮑﯽ از ﺷﺮﮐﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺸﺮوط ﺑﺮاﯾﻨﮑـﻪ ﺳﯿﺎﺳـ ﺘﻬﺎی ﻣـﺎﻟﯽ و ﻋﻤﻠﯿـﺎﺗﯽ اﺻﻠﯽ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﺎ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﻠﯿﻪ ﺷﺮﮐﺎی ﺧﺎص ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﻮد و ﺷﺮﮐﺎی ﺧﺎص ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ از اﺟﺮای ﺳﯿﺎﺳﺘﻬﺎی ﯾﺎدﺷﺪه ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻧﺪ.

در ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮارد ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺳـﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔـﺬار، ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﻓﺮﻋﯽ در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺷﻤﺎره 18 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺻﻮرﺗﻬﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﺗﻠﻔﯿﻘﯽ و ﺣﺴﺎﺑﺪاری ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری در واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری ﻓﺮﻋﯽ ﺑﺮای ﻣﺜﺎل ﺑﺪﻟﯿﻞ دارا ﺑﻮدن اﮐﺜﺮﯾﺖ آرا واﺣﺪ ﺗﺠﺎری اﺻﻠﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد، اﻣﺎ در ﻋﻤﻞ ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﻮاﻓﻖ ﻗﺮاردادی ﺑﺎ ﺳـﻬﺎﻣﺪاران دﯾﮕـﺮ ﮐﻨﺘﺮل را ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ. در ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮاردی ، واﺣﺪ ﺗﺠﺎری ﻓﺮﻋﯽ ﺗﻠﻔﯿـﻖ ﻧﻤـﯽ ﺷـﻮد ﺑﻠﮑـﻪ ﺑﺮاﺳﺎس اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺧﺎص ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﮔﺮدد.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

گزارشگری مالی واحدهای تجاری در مرحله قبل از بهره‌برداری

ﻫﺪف اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﺗﺸﺨﯿﺺ واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒﻞ از ﺑﻬـﺮه ﺑـﺮداری و ﺗﺠـﻮﯾﺰ ﮔﺰارﺷﮕﺮی ﻣﺎﻟﯽ ﭘﺎره ای اﻃﻼﻋﺎت ﺧﺎص درﺑﺎره آﻧﻬﺎ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒﻞ از ﺑﻬﺮه ﺑـﺮداری اﺳـﺖ ﺗﻮﺿﯿﺢ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﺷﻨﺎﺧﺖ و اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی ﻣﻌﺎﻣﻼت و ﺳـﺎﯾﺮ روﯾـﺪادﻫﺎی ﻣـﺎﻟﯽ و ﻧﯿـﺰ ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه ﮔﺰارﺷﮕﺮی ﻣﺎﻟﯽ واﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒﻞ از ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری و واﺣـﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎری در ﺣﺎل ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺖ .

در اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪاردهای حسابداری اﺻﻄﻼح واﺣﺪ ﺗﺠﺎری در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒﻞ از ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری ﺑﺎ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﺸﺨﺺ زﯾـﺮ ﺑﮑـﺎر رﻓﺘﻪ اﺳﺖ :

واﺣﺪ ﺗﺠﺎری در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒﻞ از ﺑﻬﺮه ﺑـﺮداری : ﯾـﮏ واﺣـﺪ ﺗﺠـﺎری اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﺑﺨـﺶ ﻋﻤـﺪه ﮐﻮﺷﺸﻬﺎی ﺧﻮد را ﺑﺮای اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﮑﺎر ﺑﺮد و ﯾﮑﯽ از ﺷـﺮاﯾﻂ زﯾـﺮ در ﻣـﻮرد آن ﺻﺪق ﮐﻨﺪ:

• ﻋﻤﻠﯿﺎت اﺻﻠﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﺷﺪه ، ﺷﺮوع ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ
• ﻋﻤﻠﯿﺎت اﺻﻠﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﺷﺪه ، ﺷﺮوع ﺷﺪه وﻟﯽ درآﻣﺪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗـﻮﺟﻬﯽ از آن ﺣﺎﺻﻞ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ.

برای دانلود و مطالعه پی دی اف  بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

استانداردهای حسابداری 25 – گزارشگری برحسب قسمت‌های مختلف

هدف اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﺗﺠﻮﯾﺰ ﻣﺒﺎﻧﯽ ﮔﺰارﺷﮕﺮی اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺎﻟﯽ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﯾﮏ واﺣﺪ ﺗﺠﺎری اﺳﺖ . اﯾﻦ اﻃﻼﻋﺎت در ﻣﻮرد اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺤﺼﻮﻻت و ﺧﺪﻣﺎت اراﺋـﻪ ﺷﺪه و ﻧﯿﺰ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺟﻐﺮ